Η ψυχολογία συνδέεται και είναι μέρος της συνολικής υγείας μας. Με περισσότερες λεπτομέρειες, η ψυχολογία μας (δηλαδή οι σκέψεις, οι πεποιθήσεις, οι προσδοκίες, η άδηλη μνήμη, η προσοχή,η αντίληψη, η επεξεργασία πληροφοριών κ.α.) αλληλεπιδρούν με το αυτόνομο νευρικό σύστημα του οργανισμού μας, το οποίο χωρίζεται σε συμπαθητικό/παρασυμπαθητικό. Το αυτόνομο νευρικό σύστημα ενεργοποιεί τους μηχανισμούς εκείνους που μας ετοιμάζουν είτε να ενεργοποιηθούμε αυξάνοντας την εγρήγορση του οργανισμού, είτε διαφορετικά να χαλαρώσουμε μειώνοντας την εγρήγορση του οργανισμού μας.
Το αυτόνομο νευρικό σύστημα ελέγχει ζωτικές σπλαχνικές λειτουργίες δια των συμπαθητικών γαγγλίων. Ως εκ τούτου, η αλλαγή στην ψυχολογία μας η οποία συνυφαίνεται άμεσα με το αυτόνομο νευρικό σύστημα του οργανισμού μας, έχει άμεση επίδραση στη λειτουργία της φυσιολογίας μας (καρδιακός παλμός, αναπνευστική λειτουργία, μεταβολισμός, καρδιαγγειακό σύστημα, μυοσκελετικό αντανακλαστικό σύστημα, ανοσοποιητικό σύστημα, ενδοκρινικό σύστημα, κ.α.).
Το παρατεταμένο στρες, όπως και το οξύ στρες, συνδέονται και μεταβάλει το ενδοκρινικό σύστημα, το ανοσοποιητικό σύστημα, και το λεμφικό σύστημα του οργανισμού μας, μέσω της επικοινωνίας του με μια συστάδα εγκεφαλικών περιοχών (αμυγδαλή,ιππόκαμπος, μεταιχμιακό σύστημα).
Η ανωτέρω αλληλεπίδραση του εγκεφάλου με το ορμονικό σύστημα (μέσω της παραγωγής κορτικοστεροειδών, και δη της κορτιζόλης) έχει αποτέλεσμα τη μεταβολή των ανοσολογικών και φλεγμονωδών αντιδράσεων του οργανισμού μέσω της ενεργοποίησης των κυτταροκινών που δρουν ως ανοσσορυθμιστές.
Περαιτέρω, η ενεργοποίηση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος στο οξύ στρες, ωθεί την έκκριση στρεσογόνων ουσίων (κατεχολαμινών αδρεναλίνη, επινεφρίνη κ.α.). Αυτή η χρόνια αντίδραση έχει επιπτώσεις στον οργανισμός μας, εκφυλίζοντας την συνολική υγείας μας.
Το χρόνιο στρες και το οξύ επαναλαμβανόμενο στρες, μέσα από την αντίδραση του οργανισμού, αλλά και του τρόπους ζωής μας, επηρεάζει την εμφάνιση χρόνιων νοσημάτων. Τα οποία περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα αυτο-άνοσα νοσήματα, τις καρδιαγγειακές παθήσεις, τις κακοήθεις-νεοπλασίες, τις χρόνιες μεταβολικές διαταραχές, το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης, τις δερματοπάθειες, την οστεοπόρωση κ.α.
Καταλυτικό ρόλο και μερική ευθύνη στην πρόληψη και διαχείριση των χρόνιων νόσων έχει η ψυχολογία υγείας. Συγκεκριμένα, ο ψυχολόγος υγείας είναι καταρτισμένος ώστε να βοηθήσει το θεραπευόμενο να κερδίσει την ποιότητα ζωής ή ακόμη και να την κάνει καλύτερη, πριν και μετά την έναρξη των μείζων συμπτωμάτων απορροιών της νόσου.
Περισσότερο, ο ψυχολόγος υγείας στοχεύει να βοηθήσει το θεραπευόμενο να νοηματοδοτήσει την ασθένεια με θετικό πρόσημο, ώστε να δει την νόσο ως μέρος της ζωής και ως εφαλτήριο για αλλαγή προτεραιοτήτων και περίσσεια αγάπη για τον εαυτό, πέραν των δυσκολιών που βάλλουν των άνθρωπο.
Επίσης, ο θεραπευόμενος μαθαίνει να έχει μια υγιεινή συμπεριφορά, να βρει τα όπλα εκείνα που θα τον ενισχύσουν στο μέλλον, να αλλάξει δυσλειτουργικές πεποιθήσεις υγείας, να διαχειριστεί το στρες, να βελτιώσει την ψυχική του υγεία, να μάθει να διαχειρίζεται την ασθένεια, να επικοινωνεί αποτελεσματικά τις ανάγκες του, να βάζει προσωπικά όρια, να διαχειριστεί τον χρόνιο πόνο, και να μειώσει τα συμπτώματα της ασθένειας.
Η υγεία ως μια έννοια προσωπική και με πολυμέρεια, δεν είναι δεδομένη και μόνιμη, αλλά ενέχει προσωπική ευθύνη, προσπάθεια, μεθοδικότητα, και την βοήθεια από τους επαγγελματίες υγείας.
Εύχομαι να είστε υγιείς!
Comments